راهنمای سفر پیاده کربلا در راه امام حسین (ع).ازنجف تا کربلا
راهنمای سفر پیاده کربلا در راه امام حسین (ع).ازنجف تا کربلا
میزان مسافت: 80 کیلومتر
تعداد ستونها: 1452 ستون
فاصله بین هر ستون: 50 متر (20ستون =1 کیلومتر)
زمان لازم برای پیاده روی کل مسیر: 20 تا 25 ساعت (متوسط روزی 7 تا 8 ساعت)
زمان تخمینی سفر پیاده: 2 تا 3 روز
بهترین زمان شروع سفر: 16صفر
انتظار میرود در این تاریخ سفر تمام شود: 18 صفر
چرا به امام عصر عج اباصالح میگوییم؟؟؟؟
آیا جمله «یا اباصالح المهدی ادرکنی!» مأخذ حدیثی دارد؟
.
پاسخ: در زبان عربی «کُـنیه» را برای اشخاص به دو جهت نام گذاری میکنند:
.
۱- به لحاظ نام پسر یا دختر، بر فرض به امید آن که در آینده فرد مورد نظر، فرزندی پیدا کند که مثلا نام او را حَسن بگذارند، از ابتدای تولد یا پس از آن، به او اگر مرد باشد کُـنیه اَبالحَسن میدهند و اگر زن باشد کنیه اُمالحَسن.
.
۲- به لحاظ دارا بودن مقامی از کمالات، مثلا به فردی بخاطر بندگی زیاد اباعبدالله، یا برتری بسیار ابوالفضل و یا خوبی و نیکی فراوان، اباصالح میگویند.
.
با این توضیح یادآور میشویم که «اباصالح» از کُـنیههای آقا امام زمان (عجّلاللهتعالیفرجه) است و در میان عرب زبانها و بادیه نشینها بیشتر شهرت دارد، و در توسلات و استغاثههای خود، این نام را وسیله قرار میدهند. [۱]
.
آیت الله مکارم شیرازی در این باره میگوید:
اینکه به امام زمان (علیهالسلام) اباصالح میگویند به سبب این نیست که فرزندی به نام صالح دارد؛ زیرا «اَب» در لغت عرب، تنها به معنای پدر نیست بلکه به معنای صاحب نیز هست، «اباصالح» یعنی کسی که صُلَحایی در اختیار دارد، و لقب اباصالح از آیه قرآن گرفته شده است: «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ؛» [۲]
.
محدث نوری مینویسد:
حمد بن محمد بن خالد برقی در کتاب محاسن از ابوبصیر آورده است که حضرت امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: «هرگاه راه را گم کردی، ندا کن: یا اَباصالِح! یا اَباصالِح! ارشِدنا اِلی ألطَریق!» [۳]
.
و جمله ادرکنی (مرا دریاب) نیز سخن استغاثه کننده و فریاد کننده است.
نامها و کنیهها و القاب امام زمان (ارواحنافداه) را در کتب زیر میتوانید جستجو کنید:
- بحارألانوار، محمد باقر مجلسی، ج ۵۱، ص ۲۸
- منتهی ألامال، شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۷۵۷
- نجم ألثاقب، محدث نوری، ص ۴۱
.
.
منابــع:
۱- نجم ألثاقب، ص ۴۵، نام پانزدهم
۲- سورة انبیاء، آیه ۱۰۵
۳- نجم ألثاقب ، ص ۵۷۲
آیهای که شمر را نجات داد
آیهای که شمر را از کشته شدن نجات داد
وقتی شمر قصد داشت صبح عاشورا از پشت به خیام حمله کند به خندقی برخورد که مانع ادامه کارش شد.در این هنگام یکی از اصحاب امام اجازه گرفت تا شمر را با تیری از پا درآورد. حضرت با خواندن آیهای از قرآن وی را از این کار نهی کرد.
در صبح عاشورا، شمر، اصرار داشت که پشت خیمه ها بیاید بلکه بتواند دست به جنایتی بزند، ولی نمی دانست که امام حسین علیه السّلام دستور داده اند که خیمه ها را از نزدیک یکدیگر، به شکل منحنی قرار داده و پشت آنها را خندق بکنند و در آن آتش برپا کنند، تا دشمن نتواند حمله کند. وقتی شمر با آن وضع مواجه شد، ناراحت شده و شروع به فحاشی کرد. یکی از اصحاب عرض کرد: یا اباعبدالله ! اجازه دهید او را با یک تیر، از پای درآوریم. حضرت فرمودند، نه !
او چنین پنداشت که حضرت , شمر را نمی شناسد و به خبث باطنی او متوجه نیست، عرض کرد: من او را می شناسم که چه آدم شقی و پستی است. امام فرمود: من هم می شناسم! عرض کرد: پس چرا اجازه نمی دهید؟!
فرمود: من نمی خواهم جنگ را شروع کرده باشم، تا آنها دست به جنگ و خونریزی نزنند من دست به جنگ و مبارزه نمی زنم و این اصل قرآنی را محترم می شمارم که خداوند می فرماید: اَلشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْحُرُماتُ قِصاصُ فَمَنِ اعْتَدی عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدی عَلَیْکُمْ وَاعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ ماه حرام در برابر ماه حرام، (اگر دشمنان، احترام آن را شکستند، و در آن با شما جنگیدند، شما نیز حق دارید مقابله به مثل بکنید) و تمام حرامها قابل قصاص است و بطور کلّی هر کس به شما تجاوز کرد، همانند آن بر او تعدّی کنید، و از خدا بپرهیزید و زیاده روی نکنید و بدانید خداوند با پرهیزگاران است.
منبع کتاب «جلوه هایی از نور قرآن»